Przegrana bitwa ale nie wojna

22Paźdź07

Podziemna kwatera organizacji Potwory i Spółka. Zgromadzili się prawie wszyscy. Dziwnym trafem brak pucołowatego Michałka i pyzatego Adasia.

Powoli gaśnie uśmiech na twarzy Szefa. Na ekranie pojawiają się kolejne słupki. Wódz Potworów i Spółka milczy i zapada się coraz głębiej w skórzany fotel. Obecni boją się odezwać.

Siorbający nosem Kuchcik udaje, że musi coś tam posprzątać w kuchni. Zbysiu Niszczarka przybiera kolor ściany. Może Szef go nie zauważy. Gosiu Edgar Peron powoli przesuwa się w stronę drzwi mamrocząc „Mamma mia”. Lutek, trzeci bliźniak, bąka o konieczności wyprowadzenia Saby. Twarz Kamyka, szefa wojowników Ninja, robi się coraz bardziej pociągła. Ciężki to dla niego czas. Przeżyty ostatnio zawód miłosny a teraz utrata ukochanego stanowiska.

– Tyle kasy poszło w p…. – wzdycha w końcu ciężko Szef – no i dobiorą się nam do dupy…
– Jareczku, proszę cię, nie martw się – Jola Piguła gładzi Szefa po głowie – Wiesz jak to ci szkodzi na serce.
– Może Szef zadzwoni do brata i zrobi się im 13 grudnia – proponuje durnowaty Joachimek
– Milcz! – ucina Szef – przystępujemy do realizacji plan B. Wszyscy wiedzą co mają robić?
– Tak jest Szefie – odpowiadają hurralnie
– Wywieźć i schować dokumenty – dyryguje Szef – Pamiętać o skasowaniu dysków! No już! Do roboty! Znaleźć mi tych bęcwałów, Michałka i Adasia
– Co z nimi zrobić, Szefie? – pyta spec od mokrej roboty Jacek Bilbord
– Wybór należy do ciebie – pada brzmiąca jak wyrok odpowiedź – I pamiętać wszyscy: to przegrana bitwa, wojna trwa nadal. Już wkrótce damy im palić

Filed under: IV-RP, Potwory i spółka   |  114 Komentarzy